Eén keer een tekst lezen is nuttig, de tweede keer lijkt dat vooral zo. Als je de eerste keer iets leest, haal je daar nieuwe informatie uit. Wanneer je een tekst herleest herken je de tekst. Doordat je de tekst herkent, dénk je dat je het uit je hoofd weet. Het herkennen van een tekst is echter niet hetzelfde als een tekst écht uit je hoofd kennen en er bijvoorbeeld vragen over moeten beantwoorden. Doordat je de tekst herkent denk je minder diep na over de tekst waardoor je dus ook minder leert. Op die manier houden je hersenen je eigenlijk voor de gek. Wat een stuk beter werkt, is na enige tijd na het lezen uit je hoofd op te schrijven wat je nog weet (en dan op te zoeken wat je niet meer weet), vragen over de tekst beantwoorden of een schema maken van de leerstof. Op die manier leer je actiever.
Adesope, O. O., Trevisan, D. A., & Sundararajan, N. (2017). Rethinking the use of tests: A meta-analysis of practice testing. Review of Educational Research, 87(3), 659-701.
Callender, A. A., & McDaniel, M. A. (2009). The limited benefits of rereading educational texts. Contemporary Educational Psychology, 34(1), 30-41
Dunlosky, J., Rawson, K. A., Marsh, E. J., Nathan, M. J., & Willingham, D. T. (2013). Improving students’ learning with effective learning techniques: Promising directions from cognitive and educational psychology. Psychological Science in the Public Interest, 14(1), 4-58.
Rawson, K. A. (2012). Why do rereading lag effects depend on test delay?. Journal of Memory and Language, 66(4), 870-884.