Kennis en vaardigheden zijn contextgebonden en dus moeilijk overdraagbaar naar een andere context. Uit onderzoek blijkt dat het ophalen van informatie uit het langetermijngeheugen wordt beïnvloed door de context waarin de student zich bevindt. We maken namelijk bij het leren contextgebonden schema’s van kennis en vaardigheden aan in ons langetermijngeheugen. Deze schema’s worden aangesproken op het moment dat we binnen diezelfde context iets moeten ondernemen. Onder context vallen alle karakteristieken van een uitleg, toets of item. Worden de omstandigheden anders, dan blijven de kennis en vaardigheden (deels) achter: deze zijn dus lastiger op te halen in een andere context. Dit maakt dat een student een bepaalde formule bij Wiskunde goed kan oplossen, maar met diezelfde formule moeite heeft bij Natuurkunde. Hoe complexer iets is, hoe moeilijker de transfer. Studenten hebben ondersteuning nodig bij het overdragen van die kennis en vaardigheden. Dit kan bijvoorbeeld door hen de overeenkomsten tussen verschillende onderwerpen en vaardigheden duidelijk te maken door de informatie contextrijk te maken. Ook kan dit door doelbewust te oefenen met het toepassen van kennis en vaardigheden. Zo komen de studenten los van de context van het geleerde materiaal. Laat de studenten bijvoorbeeld nadenken over in welke situaties de kennis/vaardigheid allemaal van pas komt.
Smith, S. M., Glenberg, A., & Bjork, R. A. (1978). Environmental context and human memory. In Memory & Cognition, 6(4), 342-35. https://doi.org/10.3758/BF03197465
Christodoulou, D. (2017). Making Good Progress? Oxford: OUP
