Ons werkgeheugen bestaat uit een aantal onderdelen die een brug vormen naar het langetermijngeheugen en kan maar een beperkte hoeveelheid informatie aan. Ons werkgeheugen (kortetermijngeheugen) verwerkt de informatie (prikkels) die we binnenkrijgen en zet die door naar het langetermijngeheugen. Hier wordt de nieuwe informatie gekoppeld aan bestaande informatie (schema’s). Het werkgeheugen bestaat uit de volgende onderdelen: • Executieve functies: Deze werken als een soort opzichter: zodra er informatie in het werkgeheugen komt, bepalen ze waarop we onze aandacht vestigen. Hier hebben we geen invloed op: ook al proberen we ons bijvoorbeeld te concentreren, een onverwacht geluid zal ons storen. • Fonologische lus: Deze verwerkt spraak en andere vormen van auditieve informatie. • Visueel-ruimtelijke kladblok: Dit onderdeel houdt visuele informatie en ruimtelijke relaties tussen voorwerpen kort vast (denk aan: bewegingen in relatie tot de positie van het lichaam). • Episodische buffer: Deze legt de link tussen de fonologische lus, het visueel-ruimtelijke kladblok en aanwezige voorkennis in het langetermijngeheugen. Door de werking van het werkgeheugen is het bijvoorbeeld effectief om woorden en beelden te combineren (zie dual coding). Dit omdat de informatie dan op twee manieren het werkgeheugen binnenkomt. Het is bijvoorbeeld niet handig om een tekst op een presentatie voor te lezen: het werkgeheugen wil dit al lezen terwijl het dan ook nog wordt voorgelezen. De fonologische lus moet zich dan op twee dingen concentreren, maar het is niet in staat om dit te doen. Het werkgeheugen kan een beperkte hoeveelheid informatie aan: gemiddeld zijn dit 7 (plus of min 2) ‘brokken’ informatie tegelijkertijd en worden deze 15-30 seconden vastgehouden. Daarna vergeet je het weer of wordt het opgeslagen in het langetermijngeheugen. Het langetermijngeheugen ondersteunt het werkgeheugen door de informatie te koppelen aan al aanwezige informatie (voorkennis). Zo is de letterreeks KRNVAE MHLA DNO moeilijk te onthouden, maar vertalen we het naar VARKEN LAM HOND, dan zijn het ineens 3 brokken die waarschijnlijk makkelijk te onthouden zijn. De Cognitive Load Theory (CLT) geeft 7 duidelijke aanwijzingen over hoe je rekening kan houden met de belasting van het werkgeheugen.
Dideau, D. & Rose, N. (2019). Psychologie in de klas: Wat iedere leraar moet weten. Culemborg, Nederland: Phrones
Weinstein, Y., Sumeracki, M., & Caviglioli, O. (2018). Undertanding how we learn: A visual guide. New York, Verenigde Staten: Routledge.